ေတြ႕သမ်ွကူးခ်.၂၆.

အခန္း.၃.၇.
သည္ကိစၥက ဆယ္တန္းစတက္ပီး ေလးငါးလ ေလာက္
ျကာမွ ေပါ ္ေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္...
ေရွ႕ပိုင္းကာလ တစ္ေလ်ွာက္လံုးက ေအးခ်မ္းလာေသာ
အေျခအေနေလးသည္ မသိမသာ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္
သြား၏..ဒီမတိုင္ခင္ ေရွ႕ပို္င္းက ဘာျပသနာမွ မရွိခဲ႕..နွစ္
ေယာက္သား ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္တက္..စာျကည့္စရာရွိ
က်က္..ညေနခင္း အေညာင္းေျပ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွား က
စားသည့္ခါ ကစား..ဟိုနားဒီနား ေလ်ွာက္ခ်င္ေလ်ွာက္ နွင့္
အားလံုး အဆင္ေျပေနခဲ႕သည္...
ရန္ ့ ဘက္ကလည္း စိတ္ပိုင္းျဖတ္ပီးသား..ခုလို ေအးေအး
ခ်မ္းခ်မ္းေနေနရေသာ ဘဝေလးကို ဘာအတြက္နွင့္မွ အ
ပ်က္မခံႏိုင္..ဖြင့္ေျပာလိုက္လ်ွင္ ေျပာင္းလဲလ်ွင္ေျပာင္းလဲ
သြားနိုင္သည့္ အေျခအေနကအစ စဥ္းစားပီး အစစ ဘာ
မွအေျပာင္းအလဲ မလုပ္ပဲေနမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ႕သည္...
သို ့ေသာ္ ထိုကိစၥေလးတခု မေမ်ွာ္လင့္ပဲ အမွတ္မထင္ဝင္
လာေသာအခါ ျပသနာ ျကီးျကီးမားမား မဟုတ္ေသာ္
လည္း ေနာက္ဆက္တြဲ ဂယက္ကေလးမ်ား သိသိသာသာ
ဝင္လာေတာ့သည္...
တခ်ိဳ႕အျဖစ္အပ်က္ကေလးမ်ားက်ေတာ့ ရယ္စရာပင္
ေကာင္းေန၏...
ဘာျဖစ္လို ့လဲ လင္းလင္း တြက္လို ့မရဘူးလား´´ က်ဴရွင္မွ အိမ္စာလုပ္ရန္ ေပးလိုက္သည့္ ပုစၧာေလးမ်ားက တြက္ရင္းနွင့္ ပညာသားေလးမ်ားပါလာသျဖင့္ စိတ္ဝင္တ စား မဲပီးတြက္ေနမိသည္..သံုးေလးပုဒ္ေလာက္ ေရွာေရွာ ရွဴရွဴရသြားမွ ေက်နပ္သြားေသာစိတ္ျဖင့္ ေခါင္းေမာ့ျကည့္ မိလိုက္သည္... စာအုပ္ကို ေရွ႕တြင္ခ်ထားပီး စာထဲမွာ စိတ္ဝင္စားပံု မရပဲ ေဘာပင္ေနာက္ဖက္ကို သြားျဖင့္ကိုက္၍ အဖ်ားကို လက္ ျဖင့္ကိုင္ထားပီး သူ ့ကို မ်က္ေမွာင္ကုပ္ပီး ေငးစိုက္ျကည့္ ေနသည့္ လင္းလင္းကို ျမင္၍ ရန္ တအံ႕တျသေမးလိုက္ သည္... လင္းလင္းက မ်က္ေမွာင္ပိုကုပ္ပီး ေခါင္းခါသည္... ရန္ မေနနိုင္ေတာ့...ဒါျဖင့္ တြက္ေလ လင္းလင္း..မရတဲ႕ေနရာက်
ေျပာေပါ့..ငါ ရွင္းျပေပးမွာပဲဟာ´´
လင္းလင္းက ေခါင္းထပ္ခါပီး...
အဲ႕ဒါက အေရးမျကီးပါဘူး..ငါ့ဟာငါ ဘယ္ခိ်န္ တြက္တြက္ ရတယ္..နင့္ကို ငါ ေမးစရာရွိလို ့ နင္တြက္စ ရာရွိတာ တြက္လို ့ပီးပလား´´တြက္လို ့ကေတာ့ ပီးမလားဟာ...ခုမွ သံုးေလးပုဒ္
တြက္ရေသးတာေလ´´
ဒါျဖင့္ ပီးေအာင္တြက္လိုက္ ပီးရင္ ငါ့ေျပာ´´ပီးရင္ ဘာလုပ္မလို ့လဲ လင္းလင္း´´
နင့္ကို ငါ ေမးစရာ ရွိလို ့ပါဆို´´ဟာ...ဘယ္လိုျကီးလဲဟ´´ဟု ကသိကေအာက္ ျဖစ္သြား
ရသည္..ဒီပံုနွင့္ ဘယ္လိုလုပ္ သခ်ၤာပုစၧာက တြက္လို ့ရပါ
ေတာ့မည္နည္း..တြက္လို ့မပီးမခ်င္း တြက္ေနတာကို သူ
က ေစာင့္ေနလ်ွင္ ကိုယ္လည္း စိတ္ေအးလက္ေအးမျဖစ္
သူလည္း ဘာမွ လုပ္ျဖစ္မည္မဟုတ္...
သည္ကိစၥကို ေစာေစာျဖတ္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္
မည္ဟု တြက္လိုက္ပီး စာအုပ္ကိုပိတ္..ေဘာပင္ကိုေဘး
ခ်ပီး ပင့္သက္တခ်က္ရႈိက္ရင္း...
``ကဲ...အဲ႕လိုေတာ့ မလုပ္နဲ႕ လင္းလင္း နင္ေမးစ
ရာရွိတာအလ်င္ေမး..ေမးပီး ေျဖပီးေတာ့မွ ေနာက္လုပ္စ
ရာရွိတာ ဆက္လုပ္မယ္..နင္လည္း ဒီတိုင္းျကီး ထိုင္ေစာင့္
မေနနဲ႕..ေမးပီး ေျဖပီးရင္ စာျပန္လုပ္..ဟုတ္ပလား´´
ရန္ ့ စကားကို လင္းလင္း ေခါင္းညိတ္လိုက္၏ ။