ارتفاعات تالش زنجیرهای از کوهها است که در شمال غربی ایران و جنوب شرقی جمهوری آذربایجان در منطقه ماسال قرار گرفتهاست.این کوهها بخش شمال غربی رشتهکوه البرز را تشکیل میدهند و از زمینهای پست لنکران به سوی جنوب شرقی امتداد یافته و تا دشتهای سفیدرود در ایران ادامه مییابند.کوهستان تالش چند قله بلندتر از ۳ هزار متر دارد و بیشینه بارندگی در این کوهستان میان ۱۶۰۰ میلیمتر تا ۱۸۰۰ است که بالاترین میزان بارندگی در ایران و در جمهوری آذربایجان است
ارتفاعات تالش در شمال غربی به کوهستان سبلان میپیوندد. رشتهکوههای تالش دارای سه رشته اصلی است. در میان آنها، طولانیترین رشتهکوه، کوههای تالش است که در مزر با ایران و به طول ۱۰۰ کیلومتر کشیده شده و تا ۸ کیلومتری ساحل خزر ادامه دارد. بلندترین قله آن "قیزیلیوردو" نام دارد. منطقه تالش اقلیمی ملایم دارد. نواحی "آستارا" و "لنکران" دارای اقلیمی جنبمداری بوده، زمستانهایی ملایم و تابستانهای نسبتاً گرم دارند
آب رودخانههای بلغاز، گویتپه، ولش، قومباشی، سوداشار، بشرو، آستارا و تعدادی دیگر که از کوههای تالش سرچشمه گرفته و در این نواحی جریان دارد، در آبیاری مورد استفاده قرار گرفته و از اهمیت خاصی برخوردارند. کوههای تالش و جلگه لنکران، دارای پوشش خاک بسیار غنی است. در این نواحی، در کنار چمنزارهای گسترده و چراگاههای سرسبز، جنگلهای ارزشمندی نیز وجود دارد