"Przemija bowiem postać tego świata" - pisze święty Paweł. Przemijają więc i tradycje związane z pogrzebami. Na szczęście muzealne gabloty pieczałowicie przechowują materialne ślady które przybliżyć nam mogą jak to drzewiej bywało.

Portrety trumienne.

Skarby XVII i XVIII wiecznej kultury sarmackiej. Przedstawiały zmarłego tak jakby był wciąż żywy, bez upiększania, wręcz podkreślając cechy charakterystyczne. Zapewnić to miało jego dobrą rozpoznawalność nawet z dalszej odległości. Portrety zdobiły trumnę umieszoną na katafalku, a tym samym były elementem ceremonii pogrzebowej zwanej "pompa funebris". Po zakończeniu uroczystości umieszczano je w kościołach i kaplicach rodowych.

Portret trumienny ze zbiorów Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej.

Castrum Doloris.

W tłuamczeniu z łaciny - "obóz boleści", "namiot żalu". Było to wystawne urządzenie katafalku pogrzebowego. Wraz z portretami trumiennymi stanowił element sarmackiego "pompa funebris".

Miedzioryt przedstawiający Castrum Doloris Króla Zygmunta II Augusta. Ze zbiorów Muzeum Czartoryskich.

Katafalk szlachecki ze zbiorów Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej.

Ornaty z motywem "memento mori".

Większość do dzisiaj zachowanych okazów pochodzi z XVIII wieku. W wieku XIX zostały zakazane przez Świętą Kongregację Obrzędów.

Ornat pogrzebowy z zasobów Muzeum Archidiecezjalnego w Poznaniu.

Skrzynka z fotografią zmarłego.

Była ona ustawiana na grobach dzieci i młodych osób. Zawierała w sobie poduszkę z położonym na niej zdjęciem. Eksponat pochodzi ze zbiorów Muzeum Etnograficznego w Toruniu prezentującego historię Kujaw oraz Pomorza.

Skrzynka z fotografią zmarłego ze zbiorów Muzeum Etnograficznego w Toruniu.

Zdjęcie grobu ze skrzynką z fotografią zmarłego. Ze zbiorów Muzeum Etnograficznego w Toruniu.

Dies Irae

Utwór pochodzący ze średniowiecza, mający formę sekwencji. W XIII wieku włączony do ceremonii Mszy Żałobnej. Przedstawia poetycką wizję sądu ostatecznego. Został wyłączony z liturgii po Soborze Watykańskim II. Można go jednak usłyszeć podczas Mszy Trydenckich (Requiem) odprawianych 2 listopada, oraz w intencjach zmarłych. Więcej o tym jak wziąć udział w "Mszy Trydenckiej" w artykule: Dlaczego warto zobaczyć "Mszę Trydencką" zanim zostanie zdelegalizowana?

Odsłuch utworu.

Źródła:

Post napisany w ramach Tematów Tygodnia #5 (temat 1, temat 3)

Sort:

Trending

[-]

grigorijj (46) 3 years ago (edited)

Co do Dies Irae, to u mnie w parafii jeszcze kilka lat temu śpiewało się polską wersję (tutaj tekst do tej wersji) raz do roku, we Wszystkich Świętych, w czasie procesji na cmentarzu. Niestety, ostatnio z jakichś powodów zostało to zastąpione różańcem.

$0.21

5 votes

sarmaticus (60) 3 years ago

Castrum Doloris Króla Zygmunta II Augusta wyglądał zaiste bardzo okazale :o

$0.00

2 votes

@tipu curate 5

1 vote

tipu (67) 3 years ago

Upvoted 👌 (Mana: 0/84) Liquid rewards.

poshtoken (82) 3 years ago

_{The rewards earned on this comment will go directly to the person sharing the post on Twitter as long as they are registered with @poshtoken. Sign up at https://hiveposh.com.}

helcim (72) 3 years ago (edited)

Kiedyś to były pogrzeby… albo długo mogło ich nie być. Można też było urządzić kilka pogrzebów królewskich hurtowo, jak stało się w przypadku pochowanego ponad 30 lat po swej śmierci Jana III Sobieskiego, którego pochowano razem z Marią Kazimierą, jego wnukiem Janem i Augustem II.

hivebuzz (74) 3 years ago

Congratulations @wierzbik! You have completed the following achievement on the Hive blockchain and have been rewarded with new badge(s) :

You received more than 200 upvotes.
Your next target is to reach 300 upvotes.

_{You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking}
_{If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word STOP}

Check out the last post from @hivebuzz:

Feedback from the November 1st Hive Power Up Day

Kiedyś to były pogrzeby - czyli o zapomnianych tradycjach funeralnych.