ถ้าใครเคยมา หรือจำได้ จะรู้ทันทีว่านี่คือรูปถ่ายบริเวณปากถ้ำหลวง ซึ่งเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวมักจะยืนถ่ายรูปกันเป็นประจำ เมื่อเดินทางมาเที่ยวที่ถ้ำหลวง
ในฐานะคนในพื้นที่ สถานที่นี้จริงๆก็ไม่ใช่เป็นสถานที่ที่ได้รับความนิยมมากนัก ปีๆหนึ่งจะมีนักท่องเที่ยวเพียงไม่กี่กลุ่มเท่านั้นที่รู้จัก และเดินทางมาเที่ยว
ส่วนใหญ่ที่มา ก็จะถ่ายรูปอยู่แค่บริเวณหน้าถ้ำ ไม่ก็เดินลงไปที่โถงใหญ่ด้านล่าง ซึ่งห่างจากจุดที่ยืนอยู่ในรูปเพียงไม่กี่ร้อยเมตร
เพราะถ้าไม่ได้เตรียมตัวมาดีจริงๆ ลำพังไฟฉายไม่กี่กระบอก หรือไฟฉายจากมือถือ คงไม่กล้าเดินเข้าไปลึกกว่านั้น เพราะทางด้านในทั้งลื่น อากาศก็เย็นชื้น ทางเดินก็ชัน เต็มไปด้วยหลุมบ่อ โขดหินงอก หินย้อย สลับไปมา บรรยากาศมืดสนิทชวนขนลุก ยิ่งมีเสียงลมผ่าน และกลิ่นฉี่ค้างคาว ฉุนจมูก ยิ่งน่ากลัวมาก สำหรับคนไม่เคยสัมผัส
แต่ในความน่ากลัว ก็มีความสวยงามซ่อนอยู่ ต้องเอาชนะผ่านความกลัว ถึงจะได้เห็น
มันคือจุดที่เหมือนห้องโถงใหญ่ เมื่อส่องไฟไป จะเห็นประกายระยิบระยับเหมือนประกายดาว ประกายเพชร และยังมีอีกหลายจุด ที่มีความสวยงามในแบบของธรรมชาติที่ดูลึกลับ แต่ก็น่าค้นหาในระดับเดียวกัน
โดยส่วนตัวค่อนข้างเห็นด้วยอย่างที่สุด ที่นำเด็กออกมาก่อนพายุจะเข้า เพราะถ้าพายุมา ความเสี่ยงจะเพิ่มสูงมาก เนื่องจากพายุ จะหอบฝนและมวลน้ำก้อนใหม่เข้ามา
ซึ่งถ้าหากไม่ใช่คนในพื้นที่ จะไม่รู้ข้อเท็จจริงในเรื่องนี้ ว่าเวลามวลน้ำใหญ่มาเคย "ท่วมสูง" ขนาดไหน
เอาเป็นว่าน้ำจะขึ้นมาสูงเกือบถึงจุดที่เด็กๆจอดจักรยาน หรือท่วมเกือบมิดบริเวณปากถ้ำ!
ซึ่งนั่นหมายความว่า ห้องต่างๆด้านใน มีโอกาสที่น้ำจะขึ้นสูงจนท่วมมิดได้ ซึ่งน่ากลัว และอันตรายกับทุกชีวิตที่อยู่ภายในนั้นมาก
การที่รีบนำตัวเด็กๆ และทีมงานทุกคนออกมา ก่อนที่พายุใหญ่จะเข้า จึงเป็นการตัดสินใจที่เฉียบขาด และแข่งกับเวลามาก
จะเสี่ยงนำเด็กออกมาหลังพายุผ่านก่อน จึงเป็นไปได้ยาก เพราะเสี่ยงเกินไปที่จะรอ
เรื่องนี้จึงต้องขอชม ผู้มีอำนาจสั่งการ ที่ตัดสินใจเด็ดขาด และดำเนินการอย่างไม่รีรอ
ภาวนาขอให้ทุกคนออกมาด้วยความปลอดภัย และให้เรื่องนี้เป็นข้อเตือนใจ และอุทาหรณ์สำหรับทุกคน