ภาระกับหน้าที Burdensome.
***ภาระกับหน้าที่ไม่เหมือนกัน ทุกคนต้องมีหน้าที่ แต่ไม่มีใครต้องมีภาระ ความรู้สึกมีภาระมาจากความคิดเศร้าหมองต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างการทำหน้าที่ สิ่งท้าทายนักปฏิบัติธรรมจึงอยู่ที่การทำหน้าที่ให้ดีที่สุดโดยไม่รู้สึกว่าเป็นภาระ
*** The burden is not the same. Everyone must have a duty. But no one has to be burdened. Feeling burdened by the sad thoughts that arise during the act. The challenge is that the practitioner is doing his best without feeling burdensome.
***พระพุทธองค์ไม่สอนให้ปล่อยตัวการกระทำที่ควรเอาใจใส่ พระองค์ให้ปล่อยวางอารมณ์ที่ทำให้เรารู้สึกว่าหน้าที่ของเราเป็นภาระต่างหาก
***สิ่งที่หนักที่สุดที่คนเราชอบแบกเป็นประจำจนเหน็ดเหนื่อย คือ ความยึดมั่นถือมั่นว่าเรา ว่าของเรา ภาระปกป้องภาพลักษณ์ของเรา ศักดิ์ศรีของเรา ผลประโยชน์ส่วนตัวของเรา หนักจริงๆ
*** Do not teach the Buddha to release the action should take care. He let go of the emotions that make us feel that our duty is a burden.
*** The heaviest thing that people like to carry so tirelessly is the commitment that we hold that our burden protects our image. Our dignity Our personal interests are really heavy.
***การทำงานเพื่องานงาม การทำหน้าที่ด้วยความรัก ความซื่อสัตย์ ความอดทน และด้วยสติ ด้วยปัญญา อย่างนี้อาจจะลำบากอยู่บ้าง แต่ภายในรู้สึกเบาสบายที่สุด
*** To work for beauty. Acting with love Honesty, patience, and intelligence can be difficult. But within the lightest comfort.
พระอาจารย์ชยสาโร
ที่มา www.jayasara.panyaprateep.org/