Dziennik #2/2025 - nie wierzę

Dobry wieczór.

@poprzeczka przeskoczona z solidnym zapasem.

Bardzo źle i mało spałam. Przez to wszystko wstałam tak osłabiona, że już wiedziałam z góry, że to będzie ciężki dzień. Nie wiedziałam tylko jak bardzo.

W pracy armagedon jeśli chodzi o ilość pracy i złożoność niektórych questów. Było mi mega ciężko, a jakby tego było mało w drodze do pracy coś dziwnego zadziało się z autem, więc czeka mnie kolejna naprawa, na którą kompletnie nie mam pieniędzy. I nie wiem skąd je wezmę. Mam odłożone trochę HBD, ale to miało być na ratę OC. Załamałam się totalnie. Aż mi się płakać chciało. Jakby tego było mało po raz drugi to w pracy leciała mi krew z nosa i bardzo źle się czuję cały dzień. W dorosłym życiu chyba nigdy nie leciała mi krew z nosa albo po prostu nie pamiętam tak wiekopomnej chwili w historii mojego życia. Udało mi się wyjść pół godziny szybciej i z duszą na ramieniu pojechałam do domu.

Próbowałam trochę pospać, żeby się zregenerować, ale co mi się przymknęły oczy to jakiś debil strzelał petardami pod blokiem. Ile można? Sumarycznie nie przespałam nawet minuty. Wstałam, coś tam sobie pochrupałam do jedzenia i wstawiłam pranie. Na moje szczęście krew z szarej bluzy się sprała, bo niestety kilka małych kropek powstało. Bardzo mnie to ucieszyło, ponieważ mało mam ciuchów i zaplamienie ich krwią to jedna z ostatnich rzeczy o jakich myślę.

Nie tak sobie wyobrażałam początek roku. Miało być fajnie, szczęśliwie i lekko, a tymczasem już drugiego dnia roku dzieją się rzeczy, które tylko pogłębiają moją depresję. Tak, jestem w depresji i nijak nie umiem sama się z niej wyczołgać. Wiem, że to minie, bo zawsze mija, ale ciężko jest i tak. I to bardzo.

Nie mam siły ani w sumie ochoty pisać więcej dziennika. Przykro mi, że kolejny raz jest pod górkę. Ile jeszcze? Eh.

Do jutra.